طرز تفکر افراد با پایه «حسادت» آدمی را به سرطان خون مبتلا می‌کند!!
یک محقق و پژوهشگر طب با تشریح تأثیر حسادت, قضاوت و توکل بر بدن گفت: طرز تفکر افراد با پایه «حسادت» آدمی را به سرطان خون مبتلا می‌کند. به گزارش تسنیم,افرادی که دچار زخم‌معده و زخم اثنی‌عشر می‌شوند, افرادی هستند که حسودند، خودخوری می‌کنند و حسادت می‌ورزند و به آنچه دارند قانع نیستند، بدون در نظر گرفتن نعمت‌هایی که در اختیار دارند به کمبودها می‌اندیشند و خود را با دیگران در مقام قیاس قرار می‌دهند که جز حسرت برایشان چیزی نمی‌ماند.
علیرضا ابوالفضلی محقق و پژوهشگر طب به خبرنگار تسنیم گفت: پایه
حسادت، حسرت است. پس فرد حسود اول حسرت را در خود کتمان می‌کند، کمی بعد بینش
رقابت را در خود تقویت می‌کند و وقتی که می‌بیند, نمی‌تواند رقابت کند، بر حـسادت
تکیه می‌کند و تبدیل به شخص حسود می‌شود. 50 تا 60 درصد حسادت ذاتی است و باقی‌مانده
آن اکتسابی است، چون برگرفته از افکار و تجزیه و تحلیل‌های انسان‌هاست.
قضاوت
به‌گفته این محقق و پژوهشگر خداوند متعال می‌فرمایند: حضرت رسول(ص)
[که «رحمة للعالمین» نیز هستند] از خطر قضاوت کردن محفوظ نیستند. خداوند به
سلیمان(ع) و حضرت داود(ع) می‌فرماید: ما همه چیز به تو عطاکردیم، فقط یک چیز را
بسیار مراقبت کن و آن هم قضاوت کردن است. بنابراین نباید خطر قضاوت را دست‌کم گرفت.
ابوالفضلی عنوان کرد: اسماعیل جرجانی (زین‌الدین ابوالفضائل اسماعیل‌بن
حسین جرجانی معروف به سید اسماعیل پزشکی ایرانی از شاگردان ابوعلی سینا) می‌گوید:
طرز تفکر افراد با پایه «حسرت»، «رقابت» و «حسادت» آدمی را به سرطان خون مبتلا می‌کند.
وی بیان داشت: تحقیقات علمی و پژوهشی حال حاضر این موضوع را تأیید می‌کند
که این افراد با این‌گونه طرز فکر، به قسمتی از بدن (سلول‌های موجود در خون) صدمه
می‌زنند که اغلب در ابتدا غیرقابل تشخیص و در نهایت جبران‌ناپذیر است.
توکل
این محقق و پژوهشگر عنوان کرد: افرادی که افسوس می‌خورند, توکل ضعیفی
دارند و بعضاً مشاهده می‌شود که اعتقادی به توکل ندارند. این افراد تصور می‌کنند
زندگی و مرگشان اختیاری است در حالی که هیچ چیز در این دنیا اختیاری نیست جز تفکیک
راه خوب از بد، مابقی همه در دست خداوند است و باید همه کارها به او سپرده شود.
ابوالفضلی ادامه داد: هر شخصی با نگاه به نفس خود می‌تواند بسنجد که
چند درصد از برنامه‌های آینده خود را می‌تواند به سرانجام برساند؟ از
امیرالمؤمنین(ع) پرسیدند: خدا را چگونه یافتی؟ فرمودند: آن‌چنان که در پی کاری
برآمدم و نشد و در پی کاری نبودم، اما شد. (نهج‌البلاغه)
وی خاطرنشان کرد: پس در جایگاه خدا تکیه نزنیم و تصمیم‌گیری نکنیم،
هرچند ما اعتقاد به وجود خداوند داریم اما بیشتر اوقات باور و یقین نداریم که هرچه
داریم در یدِ قدرتِ اوست.
